(DE)

“”We geloven vandaag graag dat wij als individuen uniek en onderling erg verschillend zijn. We willen niet horen van een groeiende standaardisering die wordt doorgevoerd door langdurige, voortdurende en diepingrijpende processen van socialisatie en beïnvloeding.

Individualisme, het geloof dat we zelf vrij kiezen en daarin ook nog origineel zijn, maakt deel uit van het hedendaagse zelfbeeld. … [McDonald’s staat] symbool … voor onze eigen standaardisering, die daarenboven wordt doorgevoerd door te appelleren aan de individuele smaak en keuze. Zij symboliseert in feite de door de reclame en marketing gekaapte droom van individuele vrijheid. …

De stelling, dat individualisering de tandende invloed van ideologie, kerk, zuil en beweging verklaart, is niet alleen verkeerd, maar ook verhullend en verlammend. … De rol van geloofsgemeenschappen en sociale bewegingen is geringer geworden, die van scholen en massamedia belangrijker. … De dualisering van de massamedia biedt verschillende smaakculturen en identiteiten aan. …

Het utopische denken dat het einde van de controle van de mens over de mens in het vooruitzicht stelt, blijkt … altijd de handlanger van een totale en brutale controle. Het hedendaagse individualisme voedt dergelijke utopieën en staat daarom een echte democratisering in de weg.”

aus: Marc Elchardus: De dramademocratie. Tielt: Lannoo 2002, S.51-54.

Abb.: Rowland Wilson, The New Yorker, 15.9.62.