…… “volgens [Heiner] Müller zijn kunst, theater, literatuur er niet om het publiek over geschiedenis of welke feiten dan ook te informeren. ‘Het gaat niet om informatie, maar om de mededeling van een gevoeligheid. Door de manier waarop hij formuleert kan een schrijver meedelen hoe het met hem staat. Dat is rijker dan informatie, dan een vreemd voorwerp door middel of met behulp van de tekst te transporteren. Want je eigen gevoeligheid op een andere manier waarnemen, dát helpt. Buiten de syntactische ordening om wordt iets meegedeeld dat niet mededeelbaar is. Daar moet de lezer aan werken, om het op zichzelf te betrekken, want hij weet niet wat hem daar wordt meegedeeld. Maar dan weet hij ook niet meer wie hij is. En wie niet weet wie, wat en waar hij is, die moet zich roeren. Dat is het revolutionaire moment in dat soort teksten, ze brengen verandering teweeg.'”

aus: Geert van Istendael: Alle Uitbarstingen. Amsterdam/Antwerpen: Atlas 2001, S.329

08/06