“Uit onze researchresultaten blijkt dat de generatie die nu opgroeit zich in heel wat opzichten onderscheidt van de voorgaande generaties die nog geen apps kenden. De jongeren zijn nu minder empathisch, ze zijn banger, minder zelfstandig, ze hebben minder vertrouwen in de mensen uit hun directe omgeving. …

[Dit is] de eerste generatie … die zich niet meer in de eerste plaats aan de hand van politieke gebeurtenissen definieert, maar via technologische ontwikkelingen. Hun leden zeggen over zichzelf niet dat 11 september hun visie op de wereld heeft bepaald of de beurscrash of de moord op de Kennedy’s. Ze zeggen dat ze behoren tot de generatie Facebook, tot de generatie Instagram. …

Het is waarschijnlijk de eerste generatie die niet weet wat zich in de politieke arena afspeelt. … Wie zich … over de mondiale gebeurtenissen met behulp van de sociale netwerken of digitale voogden informeert, leert nauwelijks iets wat buiten de eigen ervaringen of interessesfeer ligt. … Dat … consolideert het beeld dat de leden van die generatie zich van het leven vormen. Ze zien dat als een soort super-app. Ze denken dat ze hun leven helemaal kunnen plannen, dat het berekenbaar is, ze verwachten definitieve, directe antwoorden op elke vraag, wat natuurlijk een absurde wens is. Wie zijn leven als volwassene begint met de verwachting dat je alles kunt plannen – de carrière, het privéleven – zal vroeg of laat een zware ontgoocheling oplopen. …

Ik ben er zeker van dat … twee tegenstrijdige processen – de dwang om voortijdig een sluitend beeld van jezelf te produceren en het onvermogen om dat beeld rond een draagkrachtige kern te ontwikkelen – ertoe leiden dat het moeilijker is een stabiel ‘ik‘ te vormen …”

aus: Howard Gardner / Katie Davis: Als ik de baas van de apps zou zijn, zou ik dagen zonder apps invoeren. Interview met Uwe Buse, Knack 17.2.16.

Abb.: Pawel Kuczynski: Islands, im Internet.

05/16