“Ik ben het beu, die holle mantra over politieke correctheid. …

Ooit, zo’n kwarteeuw geleden, sprak een tolerante meerderheid zich expliciet positief uit over maatschappelijke diversiteit. Men schrok nog van het discriminerende “Eigen volk eerst.” Of diezelfde meerderheid bereid was fundamentele vormen van verschil te aanvaarden, dat was een andere zaak. Huidkleur, die mocht natuurlijk anders zijn. Cuisine ook. En klederdracht – van de juiste exotische soort op de juiste plaats.

Religie was al wat anders. … Waarden en normen waren helemaal een probleem. Aan een open gesprek daarover, met inbreng van de minderheden waarover het ging, werd niet gedacht. En dan was er de taal!

Kortom, een groot deel van de Vlaamse linkervleugel, die nu politieke correctheid wordt verweten, problematiseerde de aanwezigheid van minderheden net zo erg als extreemrechts. Het enige verschil was de remedie: geen deportatie, maar een eng geconcipieerd en eenzijdig opgelegd integratieconcept. …

Heeft links ‘de problemen’ genegeerd? Neen, links heeft ze helpen creëren door mee te gaan in de rechtse analyse die nu ruimer dan ooit het nieuwe ‘normaal’ is geworden: multiculturaliteit is een ramp; politieke correctheid daarover heeft zijn tijd gehad; we vertellen nu de waarheid over de islam als gevaarlijke religie; we durven de realiteit onder ogen te zien; we zijn eerlijk over de neerdunkendheid van de elite tegenover de reacties van het gewone volk; en ga zo maar door. …

Een democratie die zich beroept op verlichtingsidealen van vrijheid en gelijkheid is het aan zichzelf verplicht om ruimte te maken voor diversiteit, en iedere individuele beleving van diversiteit, binnen grenzen die wettelijk worden vastgelegd in een politiek proces waarbij een numerieke meerderheid bereid is rekening te houden met minderheden.

Dat spoor zijn we, gelukkig, nog niet helemaal bijster. Maar we zijn goed op weg. …

Wat … [men als] politieke correctheid … [bekritiseerd draait] uitsluitend … om eenvoudig menselijk respect.”

aus: Jef Verschueren: Ik ben het beu, die holle mantra over politieke correctheid. De Morgen online, 5.12.16. [im Internet]

Abb.: Mehdi-Geogres Lahlou: Décomposition culinaire ou autoportrait à la tajine (2012), im Internet.

12/16